ရဟန္းတို႔ ေပးလွဴျခင္း၏ အေၾကာင္းတို႔သည္ ဤရွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -
၁...ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသျဖင့္ အလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊
၂...အမ်က္ထြက္သျဖင့္ အလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊
၃...မိုက္မဲေတြေဝသျဖင့္ အလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊
၄...ေၾကာက္သျဖင့္ အလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊
၅...အဖ အဘိုးတို႔သည္ လွဴဖူး၏၊ ျပဳဖူး၏၊ ေရွးလူႀကီးတို႔၏ အမ်ဳိးအႏြယ္ကုိ ယုတ္ေစရန္ မထိုက္ဟု အလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊
၆...ငါသည္ ဤအလွဴကုိ လွဴ၍ ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္ေၾကြ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းမႈျပဳေသာ သူတို႔၏ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္ ေလာက၌ ျဖစ္ရေပလိမ့္မည္ဟု အလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊
၇...ဤအလွဴကုိ လွဴေသာ ငါ့အား စိတ္ၾကည္လင္၏၊ ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိေသာ အျဖစ္, ဝမ္းေျမာက္ေသာ စိတ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္ ျဖစ္၏ဟု အလွဴကုိ ေပးလွဴ၏၊
၈...သမထ ဝိပႆနာ စိတ္၏ အဆင္တန္ဆာ အျခံအရံ အလို႔ငွါ အလွဴကုိ ေပးလွဴ၏။ ရဟန္းတို႔ ေပးလွဴျခင္း၏ အေၾကာင္းတို႔သည္ ဤရွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 33
၃ - ဒါနဝတၳဳသုတ္၊ ဒါနဝဂ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
No comments :
Post a Comment